Objawy nadwrażliwości mogą występować zarówno u dzieci, jak i dorosłych. W przypadku dzieci, często są bardziej widoczne, ponieważ dzieci nie potrafią kontrolować czy tłumić swoich emocji tak łatwo jak dorośli. Oto kilka objawów, na które warto zwrócić uwagę:
- Nadmierna reakcja na bodźce – Dzieci i dorośli z nadwrażliwością mogą wykazywać wyjątkową wrażliwość na bodźce, które dla innych osób są normalne. Mogą łatwo przestraszyć się głośnych dźwięków, silnych zapachów czy intensywnego oświetlenia.
- Silne emocje – Nadwrażliwość często objawia się jako przeżywanie emocji w sposób bardzo intensywny. Dziecko może łatwo wpadać w gniew, płakać, być nadmiernie podekscytowane lub przytłoczone.
- Trudności w adaptacji społecznej – Osoby nadwrażliwe mogą mieć trudności w nawiązywaniu relacji społecznych i przystosowaniu się do nowych sytuacji. Często czują się zagubione w grupie lub niepewne w nowym środowisku.
- Wyjątkowa wrażliwość na dotyk – Dzieci i dorośli z nadwrażliwością mogą być nadmiernie wrażliwi na dotyk. Mogą unikać kontaktu fizycznego, np. nie lubić noszenia ubrań z etykietami, mieć problemy z jedzeniem pokarmów o różnych konsystencjach.
- Perfekcjonizm – Osoby nadwrażliwe często wykazują cechy perfekcjonistyczne. Mogą być bardzo wymagające wobec siebie i innych, a także zbyt krytyczne wobec swoich osiągnięć.
- Przewlekłe zmęczenie – Nadwrażliwość może prowadzić do przewlekłego zmęczenia zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Codzienne bodźce mogą powodować przeciążenie sensoryczne, co sprawia, że osoba czuje się wyczerpana.
- Trudności w koncentracji – Dzieci z nadwrażliwością mogą mieć trudności w skupieniu uwagi na zadaniach, zwłaszcza jeśli wokół nich jest wiele bodźców. Często wymagają spokojnego i cichego środowiska, aby móc skoncentrować się na czymś.
Jak obniżyć poziom nadwrażliwości?
W przypadku nadwrażliwości prawa półkula mózgu, która zajmuje się analizą emocji, dźwięków, obrazów i zapachów, dominuje nad lewą. Stąd ciągłe skupienie na problemie, a zmniejszone możliwości logicznego myślenia i koncentracji uwagi, które są domeną lewej półkuli.
Pomocna może być neuroterapia, np. eeg biofeedback i mikropolaryzacja mózgu. Zadaniem neuroterapii jest zmiana aktywności poszczególnych obszarów mózgu tak, żeby wytworzyć warunki do zdrowego funkcjonowania człowieka.
W przypadku eeg biofeedback trening wykonuje się z jedną elektrodą zamocowaną na głowie i dwóch na uszach. Ich zadaniem jest przekazanie informację o stanie fizjologicznym uczestnika terapii. Zadaniem terapeuty jest odpowiednie ustawienie zakresu fal, do jakiego pacjent powinien dążyć, wykonując ćwiczenia relaksacyjne lub kognitywne (np. liczenie, przypominanie sobie wydarzeń).
Mikropolaryzacja wykorzystuje prąd o bardzo niskim natężeniu. Jedna elektroda aktywizuje pracę mózgu, a druga zmniejsza aktywność, więc terapeuta umieszcza je w taki sposób, żeby w przypadku nadwrażliwości pacjenta obniżać aktywność prawej półkuli i podnosić aktywność lewej. Zmniejsza się w ten sposób koncentrację na bodźcach słuchowych, wzrokowych, czuciowych lub emocjonalnych, a z większa koncentrację uwagi i logiczne myślenie.
Poza tym, bardzo ważny jest stały harmonogram dnia i planowanie działań, unikanie nadmiaru bodźców, w tym w postaci ekranów urządzeń elektronicznych. Nadwrażliwość to trudności w funkcjonowaniu układu nerwowego, dlatego zwykle pomaga prowadzenie prostych ćwiczeń oddechowych – zwracanie uwagi na oddech, wydłużanie oddechu i obserwowanie reakcji ciała.